Fluoridering

Veredeling van oppervlakken

Er worden steeds hogere eisen gesteld aan de oppervlakte-eigenschappen van gebruiksvoorwerpen. Een visueel aantrekkelijke lakafwerking is daarbij net zo belangrijk als milieutechnische aspecten. Polymeren, die ideaal zijn als het gaat om de verwerkbaarheid en de vormmogelijkheden, hebben hierin echter snel hun grens bereikt vanwege hun slechte hechting en bevochtigingseigenschappen. Door fluoridering kunnen deze tekortkomingen echter voordelig en duurzaam opgeheven worden. In slechts een handeling en zonder mechanische belasting wordt de oppervlaktespanning significant verhoogd. Daarbij worden de waterstofatomen in de molecuulketen vervangen door zuurstofatomen, wat betere eigenschappen oplevert.

In tegenstelling tot andere oppervlaktebehandelingen (zoals blootstellen aan vuur, coronabehandeling of behandeling met lagedrukplasma) leidt fluoridering tot duurzame en gelijkmatige oppervlakte-eigenschappen (onafhankelijk van de vorm van het onderdeel).